حضرت ایت الله حاج سید ابوالقاسم اریب فومنی

بسمه تعالی

عالم ربانی –فقیه نورانی حضرت ایت الله حاج سید

ابوالقاسم

علوی فومنی معروف به اریب فومنی که به معنی

(عاقل و خرد مند) در عصر ناصری به سال 1264

خورشیدی

_مطابق شناسنامه صادره از حوزه8 تهران 1264

خورشیدی )دیده به جهان هستی گشود .

پدرش شادروان حاج سید احمد علوی شریعتمدار معروف به

کربلایی سید احمد (متوفای 1285ه.ش)و مادرش

مرحوم سید سلطان از پرهیز کاران عصر خویش بودند

وحاج سید

ابوالقاسم در چنین خانواده ای با سیادت وبا

شرافت پرورش یافت .

در سن هفت سالگی بود که برای تحصیل علوم مقدماتی به

کتب خانه

های فومن از جمله مکتب خانه های ملا علی

کوکبی که در جوار مسجد بالا محله فومن قرار داشت  راه

پیدا نمود.

سپس طی مراحل اموزش اولیه به مدرسه

علوم دینی (فیلسوف)این شهر کهدر محله ی چال میدان

(خیابان شهید

مصطفی خمینی فعلی) و در دالان صحن امام

زاده سید اسماعیل قرار داشت که وقفی یکی از اطبا معروف

ناصر

الدین شاه به نام میرزا کاظم خان فیلسوف

الدوله که رشتی بود پا نهاد.

پس از اتمام تحصیلات و اخذ درجه اجتهاد در سال 1317

خورشیدی

به وطن خود باز گشت ودر شهر فومن

سکنی گزید از ان پس به ارشاد و تعلیم و نشر احکام اسلام

پرداخت

و امامت جماعت مسجد بالا محله فومن که

پیش از ان بر عهده ایت الله شیخ احمد سعیدی گیلانی بود را

عهده

دار گردید.

در اواخر عمر در کهولت و همچنین بعلت ناراحتی های 

 جسمی و

جراهی چشم وپروستاتدر منزل محقرانه در

اول خیابان شهدا و در درون کوچه ای  بن بست قرار

داشت .خانه

ای امید بسیاری از فقرا و اهل دل بود ماندگار

گردید تا این که سر انجام در هشتم اردیبهشت ماه سال 1361

ه.ش به

رحمت حق پیوست ودر گلزار شهدای فومن

در جوار شهیدانی که خونشان را نثار میهن عزیزمان شد به

خاک سپردند .

 روحش شاد و یادش گرامی.